„Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić” (Łk 9, 28).
Szybkimi krokami posuwają się naprzód dni Wielkiego Postu i wydarzenia w życiu Jezusa. W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, widzieliśmy Jezusa kuszonego przez szatana. Tematem drugiej niedzieli jest chwała Jezusa, jaką dane było ujrzeć apostołom na górze Tabor. Wydarzenie to opisane w Ewangelii Kościół wspomina także w Święto Przemienienia Pańskiego. Dziś przytaczane jest w kontekście obietnic jako zapowiedź zmartwychwstania.
To, co dokonało się na górze Tabor, to jakby odsłonięcie skrawka przyszłej chwały, jaka stała się udziałem Chrystusa,wpierw poniżonego na Górze Kalwarii, a także naszego udziału w blaskach chwały Zmartwychwstałego. Liturgia słowa drugiej niedzieli, stawia nas zatem wobec wielkich obietnic i nadziei, jakimi Bóg jest w stanie obdarować człowieka. „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”.
To niezwykłe doświadczenie z góry Tabor, było dane Apostołom po to, aby nie zwątpili w mesjańskie posłannictwo Jezusa, gdy Go ujrzą w gronie złoczyńców na drzewie krzyża. Także i nam, uczniom Jezusa, potrzebne jest doświadczenie duchowe na wzór góry Tabor. Potrzebne jest, aby nic i nikt, nie przysłonił nam owego blasku Chrystusowej chwały.
Szczególnie w okresie przeżywanego Wielkiego Postu, mamy zaspakajać głód swoich serc, aby umacniać swoją wiarę. Mamy sięgać sercem pełnym wiary i miłości po święte Boże pokarmy, które w obfitości zalegają stół słowa Bożego i Eucharystii. Niech ta druga niedziela Wielkiego Postu rozbudzi w nas wielkie pragnienia, abyśmy tak, jak Apostołowie z dzisiejszej Ewangelii mogli zawołać: 'DOBRZE NAM TU BYĆ !”.
Dodaj komentarz