A D W E N T – to ważny czas w roku liturgicznym. Łączy on w sobie historię, teraźniejszość i przyszłość, ukazując całemu światu piękno miłości Boga do człowieka. Miłość ta nie ma początku, nieustannie trwa i nigdy się skończy. Jest ona obecna w każdym momencie ludzkich dziejów, które dzięki niej stają się prawdziwą historią zbawienia. Okres Adwentu ukazuje trzy etapy tej historii i dziejów Bożej miłości.
PIERWSZY ETAP, to czas oczekiwania na Mesjasza. Obejmuje on Stary Testament wypełniony tęsknotą, pragnieniem, wiernością i niewiernością Izraela, ale nade wszystko konsekwentną miłością Boga . Prorokiem adwentowego oczekiwania i tęsknoty jest Izajasz.
DRUGI ETAP, to czas przyjścia Mesjasza-Chrystusa. Oczekiwania i pragnienia Izraela sięgają szczytu. Wtedy na Pustyni Judzkiej pojawia się Jan Chrzciciel, który zapowiada całemu światu: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem” (Łk 3, 16).
TRZECI ETAP , wskazuje na koniec czasów, czyli na ostatni moment historii zbawienia i na powtórne przyjście Pana, który wypełni oraz ostatecznie zamknie dzieje człowieka i świata. Przez cały Adwent Kościół woła w liturgii: „Przyjdź, Panie Jezu !” (Ap 22,20). Uczniowie Jezusa nieustannie i z radością oczekują na Jego powtórne przyjście, a wzorem adwentowego oczekiwania jest dla nich Maryja.
Liturgia ADWENTU WPROWADZA NAS W PIĘKNO BOŻEJ MIŁOŚCI OBECNEJ W ŚWIECIE, HISTORII I ŻYCIU KAŻDEGO CZŁOWIEKA. CZY BĘDZIEMY W STANIE JE ODKRYĆ I DOŚWIADCZYĆ JEGO MOCY ?
Dodaj komentarz