ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO – (MB GROMNICZNEJ)
W tradycji Kościołów Wschodnich dzisiejsze święto jest nazywane świętem Spotkania Pańskiego i rzeczywiście to spotkanie stanowi najważniejsze wydarzenie w Ewangelii. Opisuje ona zdarzenia pozornie zwyczajne – takich, jakich w Jerozolimie było wiele. Oto młode małżeństwo przynosi pierworodnego syna, aby zgodnie z wymaganiem Prawa przedstawić go Panu, wykupić i złożyć ofiarę oczyszczenia za matkę. Zwykła codzienność. Ale tę zwyczajność jakby od środka rozsadza obecność Boga. To nie dziecko jest przynoszone do świątyni, aby zobaczyć Pana, ale to sam Pan przychodzi, aby spotkać się ze swoim ludem. Chwała Pańska wstępuje do świątyni, przychodzi Pan Zastępów, Król Chwały. Przychodzi prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. „Ten, który jest” , syn Maryi, Bóg ukryty i dający siebie.
To ukrycie – tajemnica wcielenia Boga, poddanie Jezusa sprawiają, że jest nierozpoznany, że tylko ci, którzy są prowadzeni przez Ducha, mogą Go poznać. Symeon jest jednym z nich. Nie tylko reprezentuje on Izraela, ale przede wszystkim wyraża tęsknotę człowieka, który z głębi serca, całym swoim wnętrzem woła do Boga. On sam jest wołaniem, pragnieniem i pozwala, aby ono kształtowało jego człowieczeństwo. Jest modlitwą, na którą odpowiada Ojciec, dając siebie w swoim Synu. Tak dochodzi do spotkania, w którym dokonują się wielkie dzieła Boga – przemiana i wypełnienie tęskniącego serca. Jezus w ramionach Symeona to znak nadziei, ze każde szczere wołanie do Boga zostaje przyjęte i wysłuchane.
Może i ja w dzisiejsze święto wraz z Maryją i Józefem powinienem świadomie oddać siebie i najbliższe mi osoby Stwórcy, uznając Go za prawdziwego właściciela i Pana życia ? To może pomóc mi choćby trochę uporządkować i poukładać relacje do własnej osoby, a także zmienić moje nastawienie i podejście do innych.
Zapalona świeca to znak naszej gotowości na spotkanie z Panem. Otrzymana na chrzcie świętym, trzymana w dłoniach w Wigilię Paschalną i wkładana do ręki umierającemu, przypomina o czuwaniu, o gorliwości serca wyczekującego Boga, o świętej tęsknocie. Symeon i Anna, Maryja i Józef w różny spotkali Pana i przyjęli Jezusa do swego życia. Dziś dołączmy do ich grona.
ŚWIATŁO NA OŚWIECENIE POGAN I CHWAŁĘ LUDU TWEGO, IZRAELA. TERAZ, O PANIE, POZWÓL ODEJŚĆ SWEMU SŁUDZE W POKOJU WEDŁUG SŁOWA TWOJEGO.
Dodaj komentarz