„Panu Bogu swemu będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz” (Mt 4, 10).
Tradycyjnie w pierwszą niedziele Wielkiego Postu czytana jest Ewangelia o kuszeniu Pana Jezusa na pustyni przez szatana. Pustynia staje się symbolem rzeczywistości rajskiego ogrodu. Jest znakiem ludzkiej bezradności. W raju człowiek był panem stworzenia. Na pustyni doświadczeniem jest pustka i niemoc. Jezus idzie do miejsca, gdzie mieszkają demony, poddaje się ich działaniu, wchodzi w przestrzeń grzechu. Chrystus poddaje się kuszeniu. Wychodzi z niego zwycięsko.
Czterdziestodniowy pobyt na pustyni jest zapowiedzią męki i śmierci krzyżowej. „Gdy diabeł dokończywszy całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu” (Łk 4, 13). Jezus broniąc się przed wyrafinowanymi pokusami, które mu demon podsuwa, posługuje się Bożym Słowem. Ono staje się Jego orężem. Kiedy będzie umierał na krzyżu, także będzie wypowiadał słowa psalmu: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Ps 31, 6).
Doświadczając pokus, brońmy się Słowem Bożym. Wobec mocy Boga zły duch jest bezradny. Warto o tym pamiętać, kiedy dane nam jest przeżywać okres Wielkiego Postu. Niech nam w tym pomogą nabożeństwa, odprawiane między innymi w kaplicy w Warszawie, ul. Nowolipki 28 a lok 29 ;
DROGA KRZYŻOWA – w każdy piątek, godz. 17
GORZKIE ŻALE – w niedzielę, po Mszy św. godz. 10
Przeżywając ten okres zadumy i refleksji, nie walczmy ze złym duchem sami. Z nami jest TEN, który wszystko zwyciężył – JEZUS CHRYSTUS ! A „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” ( z aklamacji Mszy św.)
Dodaj komentarz