W WIELKĄ SOBOTĘ, przeżywamy LITURGIĘ WIGILII PASCHALNEJ, największy cud: zmartwychwstanie Jezusa – fundament i istotę chrześcijaństwa. Ma ono wymiar kosmiczny i rewolucyjny. Jest źródłem sensu i nowym początkiem wszystkiego. Z głębokiego milczenia Wielkiej Soboty rodzi się niezwykle bogata liturgia Słowa, w której teksty wyjaśniają odwieczny plan zbawienia dopełniony w Chrystusie. Stół Słowa poprzedza obrzęd poświęcenia wody i ognia oraz paschału, który symbolizuje Chrystusa Pana wszelkiego bytu. Dzieje się to na zewnątrz po zachodzie słońca. Procesja do świątyni wyraża nowy entuzjazm i moc wiary. Ciemności rozpraszają poświęcony ogień oraz światło paschału i blask świec. Radosny śpiew EXSULTET przełamuje milczenie grobu. Celebrans poświęca wodę chrzcielną. Udziela chrztu katechumenom. Kapłan zanurza paschał w wodzie chrzcielnej, by uświadomić istotę chrztu jako duchowego zanurzenia w Chrystusie i ścisłego z Nim zjednoczenia. Wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne. Eucharystię kończy procesja rezurekcyjna, gdyż „Bóg wskrzesił Chrystusa trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się…” Elementy Rezurekcji: krzyż z czerwona stułą – znak ofiary kapłańskiej Chrystusa, figura Zmartwychwstałego oraz paschał manifestują głębie misterium. W centrum jest jednak konsekrowana Hostia, gdyż Eucharystia, to „Ciało Chrystusa zmartwychwstałego, ożywione i ożywiające Duchem Świętym”.
„Jam światłością świata, kto idzie za mną, nie chodzi w ciemnościach, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12).
Dodaj komentarz