’PODNIEŚ RĘKĘ, BOŻE DZIECIĘ, BŁOGOSŁAW OJCZYZNĘ MIŁĄ. W DOBRYCH RADACH, W DOBRYM BYCIE, WSPIERAJ JEJ SIŁĘ SWĄ SIŁĄ. DOM NASZ I MAJĘTNOŚĆ CAŁĄ I WSZYSTKIE WIOSKI Z MIASTAMI, A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO I ZAMIESZKAŁO MIĘDZY NAMI” ( kolęda XVIII w. Franciszek KARPIŃSKI).
Kochani ! W ten święty dzień nasze domy i rodziny stają się MAŁYM BETLEJEM. Nie ma miejsca zbyt małego, zbyt ciemnego i życia tak pogmatwanego, dokąd CHRYSTUS nie mógłby przyjść.. Z a s t a n ó w m y się, czy jest dla Chrystusa miejsce w moim sercu ? Czy wierzę w Niego i miłuję Go całym sercem ? Czy potwierdzam swoją wiarę i miłość codziennym życiem ?
Wieszcz narodowy Adam MICKIEWICZ pisał: „Wierzysz, że Chrystus narodził się w betlejemskim żłobie, biada jeśli nie narodził się w tobie”. Zaś chrześcijański myśliciel – Silesius – także pisał: „Choćby Chrystus tysiąc razy rodził się w Betlejem, a nie narodził się w nas, jesteśmy zgubieni na wieki”.
Patrząc zatem c całego serca na Boże dziecię, leżące w żłobie, radujmy się – Bracia – z całego serca i uwielbiajmy Boga, śpiewając wraz z aniołami: „Chwała na wysokości Bogu…”. Ten sam Chrystus, który narodził się w Betlejem, narodzi się w czasie Ofiary eucharystycznej, a kiedy przyjmiemy Go w Komunii Świętej, narodzi się również w naszych sercach. I wtedy wypełni się ponownie cud Bożego Narodzenia.
DRODZY ! Trwajcie zapatrzeni w Betlejem. Brońcie Betlejemskiej Groty. Uznajcie Boże Dziecię za Pana i Króla swoich serc i domów. I świętujcie w zdrowiu i radości.
Z modlitwą przy Żłóbku,-
bp Andrzej Lipiński
Dodaj komentarz