„Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postanowię; wejdź do radości twego Pana” (Mt 25, 21)
Obrazowo psalmista mówi, że „myśli boże nie są naszymi myślami, ani drogi nasze drogami bożymi”. Bóg zatem, jeśli można tak powiedzieć, myśli po swojemu i chodzi swoimi, niedostępnymi po ludzku drogami. Potwierdzeniem tezy tej, jest Ewangelia, którą słyszymy, a mówi nam o talentach, które Bóg rozdaje ludziom, wedle tylko Jemu wiadomego „rozdzielnika”. Jednemu daje 5, drugiemu 2, innemu tylko jeden, bez względu na zdolności i osobiste zasługi człowieka. Po prostu jest Panem i wolno Mu tak czynić.
Bóg daje i czeka, co też człowiek z tymi jego darami zrobi ? Czy je pomnoży ? Czy je wzbogaci ? Czy je zakopie ? Nie można nam tych talentów zlekceważyć ! Mamy obowiązek, aby te zdolności w sobie rozwijać, ubogacać je, ale nigdy nie „zakopywać je do ziemi”.
Z darem modlitwy za tych, którzy zakopują swoje dary do ziemi i nie współpracują z łaską Bożą
ks. Andrzej
Z darem modlitwy za tych, którzy zakopują swoje dary do ziemi i nie współpracują z łaską Bożą
ks. Andrzej
Dodaj komentarz