„Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.” (Ew Mk 12, 38-44)
Do praktykowania prawdziwej pobożności zachęcają nas niemal wszystkie czytania mszalne, które czytane są podczas Mszy św. Szczególnie jednak zwraca naszą uwagę Ewangelia. Bohaterką jest uboga wdowa, która przyszła do świątyni na modlitwę i w momencie, gdy składała ofiarę do skarbony została podpatrzona przez Jezusa. Jezus przeniknął jej myśli i decyzje, które podjęła, aby do skarbony wrzucić wszystko to, co miała najcenniejszego. Za ten gest pełnego zaufania Bogu została przez Jezusa pochwalona i ta historia do dziś jest przytaczana, jako przykład zawierzenia. Bezinteresowna ofiara została nagrodzona.
Przez ten fakt Jezus pokazuje nam, także nam ! , ludziom XXI wieku, żyjącymi tu i teraz, że można się całkowicie zawierzyć Bogu, oddać swój los w Jego ręce i całkowicie przynależeć do Niego. Ta biedna staje się bogata w Bogu. Bogactwo, władza, zaszczyty i wszelkie dobra doczesne są w życiu podporządkowane jedynej, najwyższej wartości, jaką jest sam Bóg. W ten sposób uboga wdowa staje się Nauczycielką prawdziwej mądrości wypływającej z serca Ewangelii. Ubogą wdowę można uznać za Profesorkę Mądrości ewangelicznej, której miarą nie jest tylko ilość, tylko jakość ! I to jest najważniejsze przesłanie z Ewangelii – wybierać MĄDROŚĆ, która ma swoje korzenie w Bogu.
Wrzuć do Bożej skarbony cale swoje życie, całego siebie. Czy jest to możliwe ? Jaką ja ma skarbonkę, do której wrzucam owoce swego życia, miłości, pracy ? Co dla mnie jest najważniejsze ? Czy pamiętam, że Jezus ciągle patrzy na mój dar, który wrzucam ?
Z darem modlitwy za chorych, samotnych i opuszczonych;
bp Andrzej
Dodaj komentarz